Niet het musiceren of het portretteren van musici stelde ik als doel, maar het schilderen van eigen muziek. Ik probeerde me te laten inspireren door mijn eigen muzikale gevoel en begon partituren te schilderen. Muziek is misschien wel de meest geaccepteerde, abstracte kunstvorm die er bestaat. Met name de klassieke muziek staat bol van ,romantische, landschappelijke of andere verwijzingen. De titel volstaat vaak om je te kunnen inleven in datgene dat de componist heeft geschreven en benoemd. Bijna kritiekloos met betrekking tot de inhoud, luistert men naar de meest wonderlijke composities. Vaak prachtig maar in hoeverre zorgt de titel van het stuk voor de acceptatie van het geheel? Met andere woorden, wanneer we ons visueel vermogen zouden kunnen uitschakelen bij het luisteren van het stuk, de titel los zouden kunnen koppelen van hetgeen we horen, wat zouden we dan als geïnteresseerde leek nog kunnen vertellen over hetgeen we beluisteren? Zo kan de (klassieke-)muziek misschien wel de katalysator vormen tussen het op gevoel gebaseerde, abstracte, subjectieve 'luisteren' en het op herkenbaarheid en exactheid gebaseerde objectieve 'zien'

Moet ik de beschouwer die mijn partituren ziet niet meegeven, kijk niet naar mijn doek, maar luister naar mijn schilderij! Zie de muziek!! Waarnemen in plaats van kijken, in plaats van luisteren. Neem waar en onderga en ervaar dan wat de muze vermag. Wanneer we zo naar kunst konden kijken, wat zou dan de uitkomst zijn van deze gedachten? Om antwoord te krijgen op deze vraag heb ik contact gezocht met Nard Reijnders, componist en uitvoerend musicus en Bart Jan Baartmans, liedjesschrijver en uitvoerend musicus. Beide instrumentalisten, Nard saxofoon en Bart Jan, gitaar zouden onafhankelijk van elkaar of samen, muziek kunnen schrijven n.a.v de geschilderde partituren. Zij zouden zich niet laten verleiden tot het muzikaal illustreren van mijn ‘composities’, maar proberen een ‘objectieve’ vertaling te maken naar leesbare bladmuziek. Na een aantal samenkomsten bij mij in het atelier wordt besloten om dit experiment gezamenlijk aan te gaan. Het resultaat van dit experiment is vastgelegd op CD, uitgevoerd door het Nederlands Blazers Ensemble, en voor het eerst ten gehore gebracht tijdens de vernissage van mijn tentoonstelling in het van der Togt Museum in Amstelveen in 2012